14/11/2024
Als echte Weidevenner geniet ik van de natuur in de verschillende seizoenen. Het wordt alweer kouder en de blaadjes vallen nu wel heel snel van de bomen . Samen met Joy wandel ik heerlijk door de vele gevallen bladeren, zij snuffelt met haar neus naar nieuwe geuren en rent in een gekke bui dwars door een berg heen. Heerlijk om je hond zo uitgelaten te zien, ze wordt al een dagje ouder, maar ik hoop dat we nog lang samen door de wijk kunnen scharrelen. Deze keer loop ik met haar door Kop West, want ik wil de beschilderingen van de pijlers van de A7, waar zoveel over gepraat wordt, wel eens in het echt zien. Eerst even langs de HOP aan de Barbadosstraat, waar de hondjes even lekker kunnen loslopen. Tot mijn verbazing hoor ik plotseling iemand roepen ‘Droef, kom hier, Droeoeoeoef kom nou, we gaan naar huis’. Als ik omkijk zie ik twee bekende heren die samen proberen om een hond, die blijkbaar Droef heet, te laten luisteren. Als snel blijken het de Boze Buurman en zijn buur te zijn die gezellig samen de hond uitlaten. Boze Buurman (zijn echte naam moet ik geheim houden) legt uit ‘ik moet van mijn fysiopeut wat vaker en verder wandelen sinds ik last van mijn knie heb, en om nou zomaar zinloos een rondje te gaan lopen, vind ik ook niks. Gelukkig kwam buur met de oplossing, gaan we toch gezellig samen wandelen’? Echt leuk lijkt Buurman het niet te vinden, ‘ik weet het niet hoor, je staat hier langs die snelweg wat te blauwbekken en die hond luistert ook al niet’. Maar ja, wat kan je ook verwachten van een vuilnisbakkenras dat verwend wordt door baasjes die helemaal gek op hem zijn? Gelukkig vindt Droef het op een gegeven moment ook wel mooi en gaat het tweetal, inclusief hond, weer op huis aan. Ik loop een stukje met ze mee en vraag of ze het kunstwerk al gezien hebben onder het viaduct. Dat hebben ze zeker en voor de verandering hoor ik alleen maar positieve geluiden. “Die man is zo’n kunstenaar, die mag van mij wel heel Purmerend beschilderen.” Als we aankomen kan ik het alleen maar met ze eens zijn. Wat is het mooi geworden, al die kleuren, de verschillende afbeeldingen, je wordt er vrolijk van. Terwijl auto’s, fietsers en brommers langsrijden sta ik even versteld van al dit moois tussen al het grauwe beton eromheen. Ik voel me trots dat een Purmerender dit gemaakt heeft. Op de terugweg lopen we nog even langs de kippenboer voor een paar kippenpootjes voor vanavond. Joy wordt al helemaal blij als we in de buurt komen, haar staart gaat druk heen en weer. Ze weet waarschijnlijk dat ze vanavond ook wat stukjes kip door haar eten krijgt. Dan weer terug langs de Kanaaldijk en de Melkweg, zo hebben we een mooi rondje gemaakt, leuke mensen ontmoet en mooie dingen gezien. Kijk, daar word ik nou helemaal blij van. Blije Buurvrouw
Niet te veel met de boze buurman oplopen hoor, daar wordt je cynisch van, haha