24/02/2025
Als echte Weidevenner gaat je hart sneller kloppen als je de sneeuwklokjes ziet bloeien en hier en daar knoppen aan struiken ziet verschijnen. Na een paar super koude dagen, waar ik met Joy alleen even een kort rondje loop is het nu tijd voor wat langere wandelingen. Het valt me op dat er steeds meer vreemde ganzen in het groengebied rondstruinen. Ze schrikken niet echt als we langslopen en Joy naar de ze blaft. Maar goed dat ze aan de lijn zit, want anders zou ze er zeker op af gaan. Volgens mij zit er ergens een jachthond in haar genen verborgen. Tijdens zo’n wandeling kom ik mijn vriendin Ria tegen die toevallig ook haar hond uitlaat en vraagt of ik al naar het stadje ben geweest. Nee, zeg ik, is er dan wat bijzonders? Ria begint enthousiast te vertellen: “Ik loop in het Eggert Centrum en daar zie ik dat er op zaterdag een winkel van de Kunstuitleen gevestigd is. Ik heb nooit geweten dat je kunst kunt lenen net als boeken bij de bibliotheek. Blijkt al jaren te bestaan en jij zoekt toch wat voor in de gang, ik dacht meteen aan jou.” Zo zie je maar weer, woon je al jaren in Purmerend zijn er nog dingen die je niet weet. We spreken af dat we samen gaan, kunnen we gelijk het Purmerends Museum weer eens bezoeken. Als we binnenkomen met onze Museumjaarkaart blijkt er veel veranderd. Op de bovenverdieping sta ik stil en kijk verwonderd om me heen. Wat is hier gebeurd? Het is modern, maar je ziet ook veel historie zoals films van de markt. Het is niet meer een museum waar je langs vitrines loopt en dingen bekijkt, maar je hebt het gevoel dat je zelf door de geschiedenis wandelt. Heel bijzonder. Af en toe ben ik Ria kwijt die achterblijft in een andere interessante ruimte. Een leuke middag die we uiteraard afsluiten met wat lekkers bij het Hoedje van de Koningin. Zo bij de koffie komt het gesprek op onze wijk en komen we tot de conclusie dat Weidevenne wel zo’n beetje af is. Er wordt nog hier en daar gebouwd bij de Hazepolder, maar dan houdt het wel op. Als ik Ria vraag of ze weet dat de Hazepolder vroeger bij het Centrum hoorde, maar tegenwoordig bij Weidevene, kijkt ze me ongelovig aan. “Nou dat zal wel vreemd zijn voor die Hazepolders, zo woon je in het Centrum en zo, zonder te verhuizen, in Weidevenne.” Volgens mij is Weidevenne nu een van de grootste wijken van Purmerend. Als je bedenkt dat ze in 1996 beginnen met bouwen op een weiland en dat er nu, een aantal weilanden minder, een hele wijk staat inclusief eigen station, winkelcentrum, en zelfs een eigen brug die, ook al wordt er regelmatig over gemopperd, toch een markant punt is van de hele stad. De gekleurde Wereldbol op de rotonde maakt het helmaal af wat mij betreft. Kijk, daar word ik nou helemaal blij van.
Reacties op de Blije Buurvrouw kunt u mailen naar redactieweidevenner@gmail.com
