‘Anti-schilderkunstige’ kunst bij Kunsthuis Waterland

28/01/2025

Moncef Beekhof (directeur van het Purmerends Museum) opent op 18 januari onder grote belangstelling de expositie NUMMER 4 van het Kunsthuis Waterland. De kunstwerken zijn gemaakt door de kunstenaars van het 0000artcollective. Die bestaat uit Charlotte Burgmans, Henriëtte Coppes, Michiel Deylius, Janine Eshuis, Bernadette Goossens, Suus Kooijman, Rian Peeperkorn, Jos Verschaeren. Zij maken werk dat in het verlengde ligt van wat de Nul-beweging in gang heeft gezet dat gebaseerd is op filosofie en vormtaal. De opening wordt opgeluisterd met live muziek door het muziekduo De Anjo’s.

Stilte en liefde voor het ambacht en schoonheid van het materiaal zijn verbindende elementen die in hun werk in diverse disciplines en materialen zijn terug te vinden. Moncef Beekhof, ook aanwezig tijdens het inrichten van de tentoonstelling, zegt daarover, ‘zoals ik het ervaar is er sprake van een tweede fase van scheppen. De eerste fase is het scheppen van het werk zelf. De tweede fase van het scheppen gebeurt voor mijn ogen: het samen maken en creëren van deze tentoonstelling’. 

Imperfect
Het is een hechte groep, die regelmatig bij elkaars ateliers op bezoek gaan. Henriëtte Coppes laat het materiaal de weg wijzen. In de etalage is een object trouvé van haar hand te zien en aan de muur hangt werk van weefsel met daar doorheen touw gevlochten. Zij houdt van een gestructureerd rommeltje, dit versterkt het werk wat zij maakt. “Imperfectie is spannender, ik ben zelf ook niet perfect.” Een ander werk zijn tijdschriften die zij met een zaagmachine in stapeltjes heeft gezaagd en met elkaar verbonden met reepjes uit een fietsband.

Landschappen
Janine Eshuis werkt al jaren vanuit het thema Eiland. Zij is zelf opgegroeid op Schiermonnikoog en maakt abstracte landschappen van verschillende soorten materialen. Bijvoorbeeld oud linnen dat met een gebruikt luchtbed aan elkaar verbonden is. “Ik kijk gedurende het proces wat er ontstaat. Het werk op de tentoonstelling heeft voor mijn doen best veel kleur, de uitstraling van het materiaal is belangrijk. Ik verbind met de naaimachine en garens de verschillende stukken aan elkaar. Als je het zo ziet heb je geen idee waar het vandaan komt, het plaatje is weg, dat vind ik niet erg.”

Ritme en reliëf
De wandreliëfs van Charlotte Burgmans kenmerken zich door een samenspel van strakke lijnen, eenvoudige patronen en ritme. Flinterdunne elementen van vliegtuigtriplex, klei of papier worden in patronen verwerkt. “Ik vind het mooi om de schaduwen die overdag, maar vooral ’s avonds ontstaan te laten zien.”

Michiel Deylius is beeldhouwer in steen. Midden in de zaal staat zijn laatste werk, een grote paal van kalksteen. “Die sleep ik al 15 jaar met me mee, nu is het tijd om hier iets mee te doen. Op het beeld staat de tekst: ‘Goed nieuws wordt met zachte stem verteld’. Mensen die hard schreeuwen worden gehoord, terwijl de minder luide stemmen wél wat te vertellen hebben. Vandaar dat de letters op de steen een heel laag reliëf hebben en in sommige gevallen bijna niet te lezen zijn. Het vraagt om aandacht.”

Kreukels
Suus Kooijman maakt werken van onder andere hard schuim met daaroverheen verschillende lagen bijenwas met hars. Ieder segment is met de hand ingeschilderd. Een van de kunstwerken is helemaal wit, maar als je het bekijkt zie je het ritme en de schaduwen. “Je kunt hem op verschillende manieren ophangen en elke keer zijn de schaduwen weer anders. Een ander werk is gebaseerd op het deksel van een doos die gekreukeld is, geïnspireerd op gefrommelde stukjes papier die je achteloos weggooit. Als je die weer uitvouwt zie je daar de kreukels, die ik uitbeeld in een kunstobject.”

Minimalisme
Rian Peeperkorn werkt met keramiek. “Ik vind klei een mooi materiaal van zichzelf. Ik gebruik daarom alleen transparante glazuur en plaats het klei altijd in een kader waar door je focust op het materiaal. Een ander werk bestaat uit kleine porseleinen bolletjes op een standaard. “Mijn werk wekt een bepaalde nieuwsgierigheid op met ritme, regelmaat en ronde vormen. Hierdoor ga je je afvragen wat zijn de beweegredenen, waarom is dit zo gedaan. Hoe minimaler het is, hoe nieuwsgieriger je wordt naar een kleine afwijking.”

Lasdopjes
Jos Verschaeren werkt graag met bestaande materialen, zoals golfplaat van een dak dat hij gesloopt heeft. Ander werk is gemaakt van isolatoren van schrikdraad, als soort van opdracht aan de covid molecule; een ronding met allemaal tuutjes erop. Zijn derde werk bestaat uit porseleinen lasdopjes die tot 1940 werden gebruikt in lasdozen waarmee de draden aan elkaar geknoopt werden. Het paneel bestaat uit maar liefst honderd lasdopjes.

Dimensies
Bernadette Goossens maakt verfschilderijen van olieverf. Dit is op zich lastig materiaal om mee te werken, het droogt heel langzaam. Zij werkt met oude schilderijen waar ze overheen verft en haalt vervolgens delen van een laag weg. “Het is een ontdekkingsreis in olieverf, ik hou ervan om te experimenteren met kleur en materiaal, mijn werk is niet plat, niet vlak.”

Kunsthuis
Het 0000artcollective is sinds 2022 bij elkaar, en is begonnen als een groepje kunstenaars die een beetje dezelfde insteek hebben. Ieder is met zijn eigen concept bezig. Zij zijn geïnspireerd door de nulbeweging en komen voort uit een landelijke kunstenaarsgenootschap de Ploegh in Amersfoort.
De expositie NUMMER 4 is nog tot en met 1 maart te bekijken in Kunsthuis Waterland aan de Peperstraat 36. Openingstijden: woensdag t/m zaterdag van 11.00 tot 16.00 uur.


Kijk voor meer foto’s naar het webalbum.

 

Moncef Beekhof

Michiel Deylius

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wilt u op de hoogte blijven van al het nieuws in Weidevenne, Kop West, Centrum en Beemster, schrijf u dan in voor de nieuwsbrief.

 

 

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *