04/08/2025
Mooie bank, mooie plek.
Soms kom je in Purmerend dingen tegen waarvan je denkt, hé wat leuk, dat wist ik niet. Regelmatig plaatst deze site ‘Terugblikken’, verhalen over de stad en haar bewoners, door Piet Jonker, redacteur/fotograaf van weidevenner.nl en auteur van een aantal boeken over Purmerend in het verleden. Voor de rubriek ‘Kunst en andere zaken’ komt hij deze keer terecht bij een kunstwerk, een mooi granieten bankje, bij de Postbrug met uitzicht op de stadsgracht.
Het bankje staat jarenlang verscholen achter hoge struiken en in de schaduw van de mooie grote treurwilg die helaas tijdens een storm sneuvelt. De Hongaarse eik die vanaf het Tramplein een nieuw plekje krijgt pal achter het bankje overleeft de verhuizing niet. Als de struiken gesnoeid zijn en de bomen verdwenen staat het bankje pontificaal in het zicht en vragen veel voorbijgangers zich verbaasd af: waarom daar zo/n mooi bankje staat dat voornamelijk door de jeugd wordt gebruikt. De oplossing is niet eenvoudig, want de op de bank geschroefde plaquette met het verhaal is helaas verdwenen.
Ingebruikname 2002.
Stiltecentrum
Op 30 augustus 2002 wordt een federatieovereenkomst gesloten tussen de gereformeerde en de Nederlands Hervormde kerk in Purmerend en ontstaat de Verenigde Protestantse Gemeente Purmerend. Het ‘huwelijk’ wordt ingezegend met het aanbieden van een bankje aan de inwoners van Purmerend. Na de Floriade in Hoofddorp wordt de inventaris geveild en een van de twee granieten bankjes uit het Stiltecentrum wordt aangekocht en komt naar Purmerend. In samenwerking met de gemeente wordt besloten de bank te plaatsen op een historische plek op de oude omwalling van Purmerend, met uitzicht op de stadsgracht.
Rustpuntje
Op zaterdag 21 december 2002 onthullen oma Dicky ten Woude en haar kleinzoon Tom Eulderink samen met wethouder Vincent Nijenhuis de bank. De wethouder geeft uitleg over de gekozen plek en spreekt de hoop uit ‘dat Purmerenders hier een rustpuntje vinden in hun drukke leven’. Voorzitter Gerrie van der Velden en vicevoorzitter Paul Wiertsema omschrijven de plek als ‘een plaats om elkaar te ontmoeten en zelf tot rust te komen’. Voor vandalisme zijn ze niet bang, ‘de bank is van graniet en weegt nogal wat, die gaat wel een poosje mee’.
Oma ten Woude, kleinzoon Tim en Vincent Nijenhuis in 2012 bij de bank.
Mooie bank, mooie plek
Dat is prima gelukt, want nu, bijna een kwart eeuw later, staat de bank prominent in beeld. Gebruikers van het bankje zitten met de rug naar het drukke gebeuren in de binnenstad en met uitzicht op de gracht. Oudere stadsgenoten zien in gedachten aan de overkant het oude postkantoor en in de verte de oude muziektent met een groot orkest. Het is voor werkers in de binnenstad een geliefde stek om tussen de middag even lekker in het zonnetje en in alle rust te genieten van de boterhammen of andere lunchhappen. Ook ’s avonds is het voor jong en oud een romantisch plekje.
Wilt u op de hoogte blijven van al het nieuws in Weidevenne, Kop West, Centrum en Beemster,
schrijf u dan in voor de nieuwsbrief.
Verhuizing Hongaarse eik.
Gesneuveld tijdens storm.
